Monumento a Europa. Juan Oliveira Vieitez (1980-90, na praia de Samil, en Vigo. Ata aí chegou o noso turista de visita pola nosa cidade, e así se lle ocurriu o mandado do mércores:
martes, 1 de marzo de 2011
sábado, 26 de febreiro de 2011
Paseo polo PORTO
O noso meco TURISTA
Veu de visita a VIGO
DESPOIS de ver aos cabalos
No paseo do porto
A Julio VERNE visitou
Sentado enriba dun polbo
E outro mandado nos deixou:
Do mar, da praia,
Algo has de traer,
que poidas poñer
que poidas comer,
para compartir
ou para pescar,
gorro,
colar,
antifaz,
relacionado co MAR.
¡ANIMO, a disfrutar do CARNAVAL!! CROCAIO tamén está disfrutando do entroido e quere compartir con vós este xogo de CLIC tan chulo.
Premede sobre a imaxe para xogar.¡Aí vén o ENTROIDO!!!
O noso MECO: "TURISTA" que veu a Vigo nunha desas viaxes de cruceiro e desembarcou na estación marítima, quedou abraiado ca estatua dos CABALOS da Praza de España, e como é moi mandón, para o Luns o seu mandado foi: unhas botas, para montar a cabalo:
As botas tes que traer, se no entroido queres correr
As botas tes que traer, se no entroido queres correr
Postas ou na man , botas han de ser
De auga ,de coiro, de goma, de frío
Botas, sen máis lío.
Clicade no MECO para entrar a unha páxina de actividades moi variadas do entroido
Ao TURISTA tamén llas poñeremos.ATENCIÖN!!!
venres, 25 de febreiro de 2011
xoves, 24 de febreiro de 2011
HOMENAXE A ROSALIA
O 24 de Febreiro recordamos o nacemento desta gran poetisa galega que escribiu tanto en lingua galega coma en lingua española. No século XIX, a época na que viviu Rosalía non resultaba nada fácil porque a lingua galega quedara reducida a un mero dialecto, despreciado e desprestixiado.
NEGRA SOMBRA
Cando penso que te fuches,
negra sombra que me asombras,
ó pé dos meus cabezales
tornas facéndome mofa.
Cando maxino que es ida,
no mesmo sol te me amostras,
i eres a estrela que brila,
i eres o vento que zoa.
Si cantan, es ti que cantas;
si choran, es ti que choras;
i es o marmurio do río,
i es a noite, i es a aurora.
En todo estás e ti es todo,
pra min i en min mesma moras,
nin me deixaras ti nunca,
sombra que sempre me asombras.
ROSALÍA DE CASTRO
Rosalía de Castro. Santiago de Compostela (Galicia 1837-1885).
Naceu en Santiago de Compostela. Foi bautizada cos nomes de María Rosalía Rita, filla de pais descoñecidos. Mi pouco se sabe da súa educación. Sábe que na escola mostrou talento de versificadora. También lle gustaba o debuxo, a música e a declamación. Rosalía de Castro casou con Manuel Martínez Murguía, erudito cronista de Galicia. Ao ano seguiente Rosalía da luz a su primeira filla, Alejandra, á que seguirán seis fillos máis. O seu domicilio cambióu varias veces, entre Madrid e Simancas. Rosalía nunca disfrutou de booa saúde. Loitou sempre contra enfermedades, e a menudo con la pobreza, viviu dedicada ao seu fogar, aos sus fillos e ao seu marido, nunca aspirou á fama. O seu marido foi quen a convenceu para que publicara as súas obras. Morreu de cáncro aos corenta e oito anos na súa casa de Padrón, que hoxe é un museo.
Compuxo os seus primeiros versos á idade de 12 anos. Aos 17 anos xa era coñecida no "Liceo de San Agustín", polo seu primeiro libro: La Flor . Follas Novas, é o título do seu último libro que contén a súa maneira de ver a vida.
NEGRA SOMBRA
Cando penso que te fuches,
negra sombra que me asombras,
ó pé dos meus cabezales
tornas facéndome mofa.
Cando maxino que es ida,
no mesmo sol te me amostras,
i eres a estrela que brila,
i eres o vento que zoa.
Si cantan, es ti que cantas;
si choran, es ti que choras;
i es o marmurio do río,
i es a noite, i es a aurora.
En todo estás e ti es todo,
pra min i en min mesma moras,
nin me deixaras ti nunca,
sombra que sempre me asombras.
ROSALÍA DE CASTRO
Rosalía de Castro. Santiago de Compostela (Galicia 1837-1885).
Naceu en Santiago de Compostela. Foi bautizada cos nomes de María Rosalía Rita, filla de pais descoñecidos. Mi pouco se sabe da súa educación. Sábe que na escola mostrou talento de versificadora. También lle gustaba o debuxo, a música e a declamación. Rosalía de Castro casou con Manuel Martínez Murguía, erudito cronista de Galicia. Ao ano seguiente Rosalía da luz a su primeira filla, Alejandra, á que seguirán seis fillos máis. O seu domicilio cambióu varias veces, entre Madrid e Simancas. Rosalía nunca disfrutou de booa saúde. Loitou sempre contra enfermedades, e a menudo con la pobreza, viviu dedicada ao seu fogar, aos sus fillos e ao seu marido, nunca aspirou á fama. O seu marido foi quen a convenceu para que publicara as súas obras. Morreu de cáncro aos corenta e oito anos na súa casa de Padrón, que hoxe é un museo.
Compuxo os seus primeiros versos á idade de 12 anos. Aos 17 anos xa era coñecida no "Liceo de San Agustín", polo seu primeiro libro: La Flor . Follas Novas, é o título do seu último libro que contén a súa maneira de ver a vida.
Listz
Este ano celebramos o Bicentenario
do nacemento do músico Franz List
Se queredes saber mais sobre Franz Listz, clicade na súa foto.
Aquí tedes un entretido vídeo de Tom e Jerry que ten unha
composición súa de música de fondo.
do nacemento do músico Franz List
Se queredes saber mais sobre Franz Listz, clicade na súa foto.
Aquí tedes un entretido vídeo de Tom e Jerry que ten unha
composición súa de música de fondo.
xoves, 17 de febreiro de 2011
Visita á BIBLIO CROCAIO.
Nicolás e Lucas de 5º curso, no Taller de lectura mensual que facemos na BIBLIO, lendo uns parágrafos do libro: Down, para o alumnado do 3º ciclo.
A autora:
An Alfaya (Vigo, 1964) estudou na Escola de Formación do Profesorado de Vigo e Criminoloxía e detective privado na Universidade Complutense de Madrid.
An Alfaya (Vigo, 1964) estudou na Escola de Formación do Profesorado de Vigo e Criminoloxía e detective privado na Universidade Complutense de Madrid.
A súa literatura vai destinada tanto aos lectores infanto-xuvenís como aos adultos, cultivando a narrativa e o teatro.
Co-fundadora do Teatro Avento de Vigo, ten publicadas as seguintes obras:
O maquinista Antón (1995, Xerais 2009); O caderno azul (Xerais 1996); ¡Sireno, Sireno! (Xerais 1997), Premio Merlín 1997; A recortada (Xerais 1999); Bua Bua Requetebua (1999); O baúl de Wensel (2000); A estrela volarina da torre colarina (2001); Down (2001), A encontadora (Xerais 2003), O escuro (2003), A buguina namorada (Xerais 2003); Desventura (2003); Unha xanela para Cecilia (2005); Matei un home (2005), novela para adultos, accesit do Premio Novela por entregas La Voz de Galicia 2003; Zoa e Azor (2006), finalista do Premio Ala Delta e premio Frei Martín Sarmiento; Os seres con raíces na cara (2006); A sombra descalza (Xerais 2006), Premio Lazarillo de Literatura Xuvenil 2005, Premio Xosé Neira Vilas 2006 ao mellor libro infantil e xuvenil, Premio White Ravens 2007 e Lista de Honra IBBY 2008; e Illa Soidade (Xerais 2007), Premio Fundación Caixa Galicia de literatura xuvenil 2007 e Premio Fervenzas Literarias ao Mellor Libro Xuvenil, 2007.
Os nenos e nenas de 5º curso ematamos de ler e traballar o seu libro "DOWN". Pasámolo moi ben léndoo, gustáronnos moito as aventuras de siro e o seu curmán Guillerme.
Investigamos un pouquiño sobre o síndrome de Down e aprendemos moitas palabras de vocabulario en galego que non coñeciamos:
-cromosomas, parafuso,nocello,síndrome,etc...Tamén descubrimos outro libro na biblioteca que fala do mesmo tema e ata hai unhas actividades de jclic para facer sobre el.Clicade nel e aparecerán
Próximamente teremos con nós á autora de Down: AN ALFAYA. Estamos preparando o día para darlle unha boa benvida.
venres, 11 de febreiro de 2011
poemas de marzo
Poema que escribiron os nenos e nenas de 6º de primaria para a primeira semana de marzo.
******************************************************************************
Un caligrama é un poema visual no que as palabras "debuxan" ou forman un personaxe, un animal, unha paisaxe ou un obxecto imaxinable.
Para crear un caligrama hai que partir dunha idea : unha palabra, unha expresión , para transformar primeiro en imaxen e logo en poesía.
Os nenos e nenas de primeiro puxeron na segunda semana de febreiro este fermoso caligrama nno corcho da biblioteca.A Crocaio e aos demais nenos e nenas gustoulles moito.
Todas las tardecitas
mi gata mira,
sentada en la ventana,
a su nueva amiga.
Pero ella no imagina
que hay un espejo,
ni sabe que esa gata....
es su reflejo.
***************************************************
30 de xaneiro, DÍA DA PAZ
AS ESCOLAS DE CANDEÁN, CARBALLAL E PONDAL
XUNTAS POLA PAZ
Hai un ano nestas datas
que estabamos por aquí
lembrando moi en serio
o que acontecera en Haití
Canta xente faleceu!
mais a esperanza non se perdeu.
A culpa foi de un tremor
que causou moita dor
Algo pasa no mundo
cando vemos con pavor
que despois dun ano tan duro
continua tanto horror
Pero podemos colaborar
loitando celosamente
por un día de paz,
que nunca mostra a xente
Hoxe tampouco queremos esquecer
os obxectivos do milenio:
a saúde, a educación global,
o medio ambiente,
a igualdade de xénero...
Carballal, Candeán e Sampaio
vixiaremos sen desmaio
que se cumpran con esmero
aquí, acolá, no mundo enteiro.
******************************************************************************
Un caligrama é un poema visual no que as palabras "debuxan" ou forman un personaxe, un animal, unha paisaxe ou un obxecto imaxinable.
Para crear un caligrama hai que partir dunha idea : unha palabra, unha expresión , para transformar primeiro en imaxen e logo en poesía.
Os nenos e nenas de primeiro puxeron na segunda semana de febreiro este fermoso caligrama nno corcho da biblioteca.A Crocaio e aos demais nenos e nenas gustoulles moito.
Todas las tardecitas
mi gata mira,
sentada en la ventana,
a su nueva amiga.
Pero ella no imagina
que hay un espejo,
ni sabe que esa gata....
es su reflejo.
***************************************************
A noite
A noite é escura e negra. Pola noite vén papá Noel.
As veces dános medo. os Reis magos e o RatiñoPérez
Pero a noite ten nacen soños bonitos
Moitas cousas bonitas. e somos felices.
Primeiro chega a lúa.
Algunhas noites gordiña e grande.
Redonda!
Como si ceara moito.
Despois chegan as estrelas
pequenas , xoguetonas e brillantes.
Cando xogan ao corro coa lúa
o ceo énchese de cores.
Fermoso poema que nos deixanos nenos e nenas de 2º e 3º para a terceira semana . Bo traballo de parte de Crocaio e Crodila!!!
xoves, 10 de febreiro de 2011
Cocrodilo namorado
Hai días que Crocodilo está inquedo. Ás veces ten frío, ás veces ten calor , ás veces está moi triste... O que lle pasa é que está namorado.
Este título é o primeiro dunha serie de álbumes protagonizados por Crocodilo e Xirafa, dous personaxes que se namoran e forman unha parella peculiar.
Sucédense situacións cheas de humor coas que Crocodilo procura que ámbolos dous se atopen para que Xirafa poida percibir o seu interese por ela.
Un libro sobre un sentimento universal, que explica cunha linguaxe sinxela e cercana o torrente de sensacións e emocións que se producen en quen se namora.
Daniela Kulot atrae a atención do lector cunha obra chea de dozura e colorido.
Achégate á Biblio, CROCAIO agárdate!!
»
lecturas de AMOR
"¡SÍGUEME!" (editorial OQO)
Escrito por José Campanari, o libro presentase como unha historia orixinal, as veces imposible, divertida, dotada dunha grande beleza.
E que dicir de las ilustracións de Roger Olmos? Magníficas e igual de orixinais que a historia que acompañan...
Achégate á BIBLIO. Atoparálo!!
Un libro que narra a historia dunha parella moi "especial" e que nos enseña que cando sentimos cariño e amor por outra persoa, por diferentes que sexamos, por moitos impedimentos que nos poñan, todo se pode superar cundo realmente queremos materializar o noso amor.
Un elefante gris con lunares morados, que vive nunha selva,namorase dunha formiga negra con cintura de avespa. O seu amor é correspondido, pero para chegar a estar xuntos teñen moito camiño que percorrer. A formiga invita ao elefante a seguila e o elefante non o pensa dúas veces...
Escrito por José Campanari, o libro presentase como unha historia orixinal, as veces imposible, divertida, dotada dunha grande beleza.
E que dicir de las ilustracións de Roger Olmos? Magníficas e igual de orixinais que a historia que acompañan...
Achégate á BIBLIO. Atoparálo!!
martes, 8 de febreiro de 2011
COMO BUSCAR INFORMACIÓN NA REDE
O IES ILLA DE AROUSA, elaborou esta pequena guía para axudarnos a ser máis eficaces na búsqueda de información en internet. enredadas
View more presentations or Upload your own.
luns, 7 de febreiro de 2011
POR CUATRO ESQUINITAS
XA PODEDES ATOPAR NA BIBLIOTECA:
É un dos mellores contos de Jerôme Ruillier.Trata sobre a amistade, a diferencia, a exclusión e a inclusión.
Fai reflexionar e comprender mellor o mundo.
A música é "Yumeji's theme”, tema central da banda sonora da película "In the Mood for Love" ( en español "Deseando Amar").
Outro dos seus contos é
HOMBRE DE COLOR
"Eu, home de cor, cando nacín era negro. Crecín sendo negro. Si tomo o sol ou teño medo, ou enfermo, sigo sendo negro.
Mentras que ti, home branco, naciche sonrosado, si tomas o sol avermellas e si tes frío volveste azul.
¿Y ti chámasme a mín home de cor?"
A pesar que a pel negra tamén ten diferentes pigmentacións, este libro pon de manifesto que branco e negro son en definitiva cores, así pois todos somos homes de cor. Un álbum en tono crítico, ainda que cheo de humor e tenrura.
Un conto-poema transmitido de xeración en xeración pola tradición oral africana contra as expresións racistas. A partir de 7 anos.
TAMÉN PODEDES LELO ASÍ:
É un dos mellores contos de Jerôme Ruillier.Trata sobre a amistade, a diferencia, a exclusión e a inclusión.
Fai reflexionar e comprender mellor o mundo.
A música é "Yumeji's theme”, tema central da banda sonora da película "In the Mood for Love" ( en español "Deseando Amar").
Outro dos seus contos é
HOMBRE DE COLOR
"Eu, home de cor, cando nacín era negro. Crecín sendo negro. Si tomo o sol ou teño medo, ou enfermo, sigo sendo negro.
Mentras que ti, home branco, naciche sonrosado, si tomas o sol avermellas e si tes frío volveste azul.
¿Y ti chámasme a mín home de cor?"
A pesar que a pel negra tamén ten diferentes pigmentacións, este libro pon de manifesto que branco e negro son en definitiva cores, así pois todos somos homes de cor. Un álbum en tono crítico, ainda que cheo de humor e tenrura.
Un conto-poema transmitido de xeración en xeración pola tradición oral africana contra as expresións racistas. A partir de 7 anos.
martes, 1 de febreiro de 2011
Da A á Z ¡¡Queremos PAZ!!
Comezamos a semana que adicaremos á PAZ ainda que nas clases hai moito que traballar día a día por ela para chegar ao entendemento que queremos.Pero, como todas as relaciones humanas, hai que coidar, limpar de malas herbas a diario e traballar xuntos en proxectos que nos unan e nos animen a falar do que necesitamos para SER e ESTAR en paz.
E, para a animar a semana,os nenos e nenas de 5º, creamos un diccionario pacifista personal no que cada quen foi poñendo o que considera máis necesario para lograla.
Poñemos un exemplo por si vos animades a facer o voso.
O noso dicionario de Paz
Amor.
Bondad.
Cariño.
Dialogar.
Escoitar.
Familia.
Gratitude.
Honestidade.
Ilusión.
K
Libertad.
Mimos.
Nenos.
SoÑos.
Oportunidades.
Perdón.
Querer(se)
Respecto.
Solidaridad.
Ternura.
Unidade.
¡Vida!
Wonderfull
Xoxo(aperta en SMS)
PaZ.
xoves, 27 de xaneiro de 2011
Menú especial para celebrar o día escolar pola PAZ
Para comezar un entrante de música suave brasileira e agradecemento o cole de "Os Muiños".
Continuamos co plato forte a lectura dun conto que nos fará reflexionar:
E para sobremesa o xogo.
Ánimo con este menú!! A ver si o dixerides todo e senta ben!!
Deixade o voso comentario.
Continuamos co plato forte a lectura dun conto que nos fará reflexionar:
E para sobremesa o xogo.
Ánimo con este menú!! A ver si o dixerides todo e senta ben!!
Deixade o voso comentario.
martes, 25 de xaneiro de 2011
luns, 24 de xaneiro de 2011
PROPOSTAS PARA A PAZ
Como cada ano, o Seminario Galego de Educación para a Paz presentou as súas propostas para
o Día Escolar pola Paz e a Non Violencia que celebraremos en todos os coles o próximo día 31 de xaneiro.
Nesta ocasión, atopamos unha colaboración de Pilar Sampedro, unha das nosas Asesoras de Bibliotecas Escolares, que elaborou un interesante documento titulado Literatura Infantil e Xuvenil Galega para a Paz.
CROCAIO déixavos un enlace con moitos xogos sobre a PAZ:
venres, 21 de xaneiro de 2011
ESCOLA PARA TOD@S
Hoxe visitounos Paco Vallverdú da ONG: Educación Sin Fronteras Galicia, para charlar cos nenos e nenas de 4º ,5º e 6º sobre a exposición PROPÓNTELOS que durante esta semana estuvo na BIBLIOTECA e pola que pasaron os nenos e nenas de todo o cole e tamén algún pai.
Estivemos hora e media con el, tocou o timbre e non o podiamos crer.
Falounos dos 10 obxectivos que todos os estados do mundo se comprometeron a cumplir para cando chegase o ano 2015, tan só faltan 4 anos!
Púxonos a marabillosa película "Binta e a gran idea" de Javier Fesser.(29 minutos)
Rodada no Senegal, lévanos ao mundo de Binta, unha nena de sete anos que pon en marcha unha obra de teatro infantil para mostrar o desexo da súa curmán de ir á escola. O alumnado de 6º lembrou o seu libro de lectura de nadal "Lúa do Senegal" de Agustín Fdez. Paz.
Sería ideal que os 10 obxectivos se cumpriran, pero para eso temos que comprometernos todos, poñendo casa un de nós o noso gran de area: reciclando, compartindo, respectando, consumindo o xusto e aproveitando a escola para aprender todo o que poidamos e máis, agora que aprendimos hoxe que hai moitos nenos e nenas, sobre todo nenas, que non poden ir á escola.
Recoméndovos a todos a película, e a outros coles a charla e a exposición dos paneis que podedes solicitar a Educación Sin Fronteras; adéntranos nun mundo real onde "non é máis feliz o que máis ten senón o que menos necesita".
Estivemos hora e media con el, tocou o timbre e non o podiamos crer.
Falounos dos 10 obxectivos que todos os estados do mundo se comprometeron a cumplir para cando chegase o ano 2015, tan só faltan 4 anos!
Púxonos a marabillosa película "Binta e a gran idea" de Javier Fesser.(29 minutos)
Rodada no Senegal, lévanos ao mundo de Binta, unha nena de sete anos que pon en marcha unha obra de teatro infantil para mostrar o desexo da súa curmán de ir á escola. O alumnado de 6º lembrou o seu libro de lectura de nadal "Lúa do Senegal" de Agustín Fdez. Paz.
Sería ideal que os 10 obxectivos se cumpriran, pero para eso temos que comprometernos todos, poñendo casa un de nós o noso gran de area: reciclando, compartindo, respectando, consumindo o xusto e aproveitando a escola para aprender todo o que poidamos e máis, agora que aprendimos hoxe que hai moitos nenos e nenas, sobre todo nenas, que non poden ir á escola.
Recoméndovos a todos a película, e a outros coles a charla e a exposición dos paneis que podedes solicitar a Educación Sin Fronteras; adéntranos nun mundo real onde "non é máis feliz o que máis ten senón o que menos necesita".
domingo, 16 de xaneiro de 2011
EDUCACIÓN SEN FRONTEIRAS
Esta semana imos encher a BIBLIOCROCAIO dese aire especial que nos trae xaneiro na súa derradeira quincena, cando xa comezamos a preparar o día ESCOLAR POLA PAZ.
Tendo en conta que o proxecto da biblioteca para este curso está relacionado co respecto á diversidade pareceunos moi oportuno facer esta exposición que desinteresadamente nos brindou "EDUCACIÓN SIN FRONTERAS" para dar a coñecer o seu labor e así iniciar as actividades da Biblio relacionadas coa PAZ.
Pero, QUEN SON ?
Educación Sin Fronteras é unha Organización Non Gubernamental de Desenvolvemento constituida como asociación independente, laica e sen ánimo de lucro, integrada por personas que queren participar de forma activa e desinteresada no enorme reto de lograr un mundo máis xusto e solidario, no que primen os valores da igualdade, a democracia e o respecto á diversidade.
Creada en 1988 por un grupo de profesionales da educación están convencidos de que a educación é, ademáis dunha necesidade básica, un dereito humano fundamental e a clave para a transformación social.
Párate uns minutos para ver o mundo:
Tamén podes xogar con eles
Tendo en conta que o proxecto da biblioteca para este curso está relacionado co respecto á diversidade pareceunos moi oportuno facer esta exposición que desinteresadamente nos brindou "EDUCACIÓN SIN FRONTERAS" para dar a coñecer o seu labor e así iniciar as actividades da Biblio relacionadas coa PAZ.
Pero, QUEN SON ?
Educación Sin Fronteras é unha Organización Non Gubernamental de Desenvolvemento constituida como asociación independente, laica e sen ánimo de lucro, integrada por personas que queren participar de forma activa e desinteresada no enorme reto de lograr un mundo máis xusto e solidario, no que primen os valores da igualdade, a democracia e o respecto á diversidade.
Creada en 1988 por un grupo de profesionales da educación están convencidos de que a educación é, ademáis dunha necesidade básica, un dereito humano fundamental e a clave para a transformación social.
Párate uns minutos para ver o mundo:
Tamén podes xogar con eles
luns, 10 de xaneiro de 2011
Mª ELENA WALSH : POETA
Busca o seu libro na BIBLIO!!
María Elena Walsh a autora desta canción infantil e dunha extraordinaria producción literaria tanto para nenos como para adultos, faleceu hoxe en Buenos Aires, aos 80 anos.
Walsh estaba considerada como un dos verdadeiros mitos da literatura arxentina e era admirada por toda unha sociedade que soubo conectar, a todas as idades, cas súas obras teatrais musicais.
A súa obra abriu un mundo novo de imaxinación e xogo.
Alguns dos seus personaxes, como a Tartaruga Manuelita (que ten un monumento en Pehuajó, un pueblo cercano a Buenos Aires), Doña Disparate o Dailan Kifki están xa nos libros de texto de media América Latina.
A mellor maneira de facerlle unha homenaxe é CANTAR as súas cancións ata que desde a súa nube libre nos escoite. ¿Listos?
domingo, 9 de xaneiro de 2011
De volta!!
Mañá, luns, día 10, comezamos un novo trimestre con forzas renovadas despois do descanso de Nadal.
Xa estamos preparados para para aprender moitas cousas interesantes, para vivir emocionantes aventuras, para disfrutar descubrindo, para compartir intereses e inquedanzas...
E non vos preocupedes cando atopedes algún atranco, todo irá moi ben coa axuda dos profes e das vosas familias.
Na web APRENDE A ESTUDIAR atoparás moitos consellos para facer as túas tarefas máis doadas e interesantes.
Agora aproveita o tempo que queda para xogar moito e gozar dos agasallos dos Reis e de Papá Noel.
Por certo, ¿que che troxeron?
E non vos preocupedes cando atopedes algún atranco, todo irá moi ben coa axuda dos profes e das vosas familias.
Na web APRENDE A ESTUDIAR atoparás moitos consellos para facer as túas tarefas máis doadas e interesantes.
Agora aproveita o tempo que queda para xogar moito e gozar dos agasallos dos Reis e de Papá Noel.
Por certo, ¿que che troxeron?
Cóntanolo nun comentario.
sábado, 8 de xaneiro de 2011
xoves, 6 de xaneiro de 2011
50 anos de "Memorias dun neno labrego"
Onte a vila de A Estrada acolleu o acto de recoñecemento ao escritor Xosé Neira Vilas e á súa obra máis lida.
O libro superou xa os 600.000 exemplares vendidos e foi traducido a moitos idiomas. Publicouse por primeira vez en 1961, en Buenos Aires, con ilustracións de Luís Seoane. O neno Balbino é un personaxe entrañable que defende a dignidade do ser humano.
domingo, 26 de decembro de 2010
POEMAS DE DECEMBRO
Cómo se hace una estrella
Con trocitos de papel,
del chocolate de ayer.
Con trocitos de bizcocho,
de la nariz de Pinocho.
Con ruedas de bicicleta,
con raqueta de un atleta.
Con trocitos de un planeta,
con trocitos de un poeta.
Así se hace una estrella.
Y también se puede hacer:
haciendo reír a un pez,
dando saltos sobre un pie,
dando un beso sin por qué.
¡Así se hace una estrella!
GLORIA fUERTES
Nana tradicional. Cantiga popular para durmir a un neno.
Pajarito que cantas
en la laguna
no despiertes al niño
que está en la cuna.
en la laguna
no despiertes al niño
que está en la cuna.
Ea, la nana,
duérmete,
lucerito de la mañana.
duérmete,
lucerito de la mañana.
Pajarito que cantas
en la alameda
no despiertes al niño,
bendito sea.
en la alameda
no despiertes al niño,
bendito sea.
Ea, la nana,
duérmete,
lucerito de la mañana.
duérmete,
lucerito de la mañana.
Pajarito que cantas
en el almendro
no despiertes al niño
que está durmiendo.
en el almendro
no despiertes al niño
que está durmiendo.
Ea, la nana,
duérmete,
lucerito de la mañana.
duérmete,
lucerito de la mañana.
Cantos de Reis
Antes da uniformización de boa parte dos nosos costumes diarios, o tempo de Nadal en Galicia vivíase dun xeito ben distinto. Un xeito propio de ver e sentir o mundo, de vivilo, unha maneira distinta de facer e transmitir a cultura milenaria. E unha desas tradicións que nos facían distintos e singulares eran os Cantares de Reis.
Chamados nalgúns lugares da nosa xeografía como reises ou aguinaldos, eran pequenas composicións cantadas sen acompañamento que os habitantes dos lugares e parroquias entoaban divididos en dous grupos e que narraban a historia do nacemento do neno Xesús e a chegada dos reis Magos cos seus agasallos.
“Día de Reis, día de Reis,
primeira festa do ano,
entre damas e doncelas,
imos pedi-lo aguinaldo.
Si nos queren da-lo aguinaldo,
non nos fagan agardar,
somos de lonxanas terras,
e temos moito que andar.
Cántolle os Reis
guedellos de cabra,
cántolle os Reis,
e non nos dá nada.
Os tres camelos dos reis
ó chegaren a Galicia,
como non viron deserto,
morrían os tres de risa.
E, ó veren tanta auga
nos regatos e nas rías,
_¡Que catarro imos coller
como veña unha chovisca!
Melchor taca unha gaita,
Baltasar un tamboril,
o Gaspar, que non é músico,
alumea cun candil.
primeira festa do ano,
entre damas e doncelas,
imos pedi-lo aguinaldo.
Si nos queren da-lo aguinaldo,
non nos fagan agardar,
somos de lonxanas terras,
e temos moito que andar.
Cántolle os Reis
guedellos de cabra,
cántolle os Reis,
e non nos dá nada.
Os tres camelos dos reis
ó chegaren a Galicia,
como non viron deserto,
morrían os tres de risa.
E, ó veren tanta auga
nos regatos e nas rías,
_¡Que catarro imos coller
como veña unha chovisca!
Melchor taca unha gaita,
Baltasar un tamboril,
o Gaspar, que non é músico,
alumea cun candil.
Aquí vén a vella,
co aguinaldo,
parecelle moito,
e vaille quitando.
co aguinaldo,
parecelle moito,
e vaille quitando.
Déanos, señora,
aunque sea pouco
un touciño enteiro
e o anaco doutro.
aunque sea pouco
un touciño enteiro
e o anaco doutro.
sábado, 25 de decembro de 2010
CANDO MARTIÑO TIVO GANAS DE MEXAR NA NOITE DE REIS
Martiño escribiu a súa carta aos Reis Magos pedíndolles unha locomotora con tres vagóns de cores. Na Noite de Reis, logo de deixarlles noces e leite para eles e auga para os camelos, deitouse; gustaríalle velos, pero seu pai advertiulle que os reis non entran na casa dos nenos que non están durmidos.
Acordou con moitas ganas de mexar e tivo que levantarse. O mexo fixo moito ruído. Unha voz sobresaltouno reprochándolle que se erguese, polo que volveu para a cama con bágoas. Á mañá, non atopaba o regalo ata que buscou debaixo da cama: alí estaba o arelado tren. Por certo, de terceiro vagón tiña un penico grande.
Espléndida edición extraordinariamente ilustrada.
Acordou con moitas ganas de mexar e tivo que levantarse. O mexo fixo moito ruído. Unha voz sobresaltouno reprochándolle que se erguese, polo que volveu para a cama con bágoas. Á mañá, non atopaba o regalo ata que buscou debaixo da cama: alí estaba o arelado tren. Por certo, de terceiro vagón tiña un penico grande.
Espléndida edición extraordinariamente ilustrada.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)