A Asociación de Escritor@s en Lingua Galega AELG promove a conmemoración o día 24 de febreiro, do DÍA DE ROSALÍA DE CASTRO, aniversario do nacemento da autora.
Na BIBLIOCROCAIO para celebrar este día propoñémosvos que ao longo da semana recollades na Biblio un marcapáxinas co poema O Moucho, que escoitedes a canción de Migallas do seu disco Pan de millo e que debuxedes moitos mouchos e os baixedes para encher o mural homenaxe.
Esta é a canción de Migallas, escoitade para pillar o ritmo!!
O MOUCHO forma parte dun poema máis longo do seu libro CANTARES GALLEGOS .
Esta é a montaxe do poema, estade atentos para entender esta historia de medo en forma de poema:
Outros poemas:
Negra sombra
Negra sombra
Cando penso que te fuches,
negra sombra que me asombras,
ó pé dos meus cabezales
tornas facéndome mofa.
Cando maxino que es ida,
no mesmo sol te me amostras,
i eres a estrela que brila,
i eres o vento que zoa.
Si cantan, es ti que cantas,
si choran, es ti que choras,
i es o marmurio do río
i es a noite i es a aurora.
En todo estás e ti es todo,
pra min i en min mesma moras,
nin me abandonarás nunca,
sombra que sempre me asombras.
Rosalía de Castro
(Follas novas, 1880)
negra sombra que me asombras,
ó pé dos meus cabezales
tornas facéndome mofa.
Cando maxino que es ida,
no mesmo sol te me amostras,
i eres a estrela que brila,
i eres o vento que zoa.
Si cantan, es ti que cantas,
si choran, es ti que choras,
i es o marmurio do río
i es a noite i es a aurora.
En todo estás e ti es todo,
pra min i en min mesma moras,
nin me abandonarás nunca,
sombra que sempre me asombras.
Rosalía de Castro
(Follas novas, 1880)
Adiós , ríos;
adiós, fontes;
Adiós, regatos
pequenos;
Adiós, vista
dos meus ollos,
Non sei cando
nos veremos.
Rosalía de Castro
(Cantares
Gallegos,1863)
Paseniño,
paseniño
vou pola tarde
calada
de Bastabales
camiño.
Camiño do meu
contento;
e en tanto o sol non se esconde
nunha pedriña
me sento.
E sentada
estou mirando
como a lúa vai
saíndo,
como o sol se
vai deitando.
Cal se deita,
cal se esconde
Mentras tanto
corre a lúa
Sen saberse
para donde.
Para donde vai
tan soia
Sin que ós
tristes que a miramos
Nin nos fale
nin nos oia.
Que si oirá e
nos falara
Moitas cousas
lle dixera
Moitas cousas
lle contara.
Rosalía de Castro
(Cantares
Gallegos,1863)
Se o mar tivera barandas
fórate ver ó Brasil;
máis o mar non ten barandas,
amor meu, ¿por dónde hei de ir?
Rosalía de Castro
(Cantares Gallegos,1863)
Tamén podedes botarlle unha ollada a estes videos que informan sobre a obra e a vida da poeta máis universal en lingua galega e castelán: Rosalía de Castro.http://rosaliadecastro.org/planeta-rosalia/
Un dos seus poemas "rapeado":
Ningún comentario:
Publicar un comentario